- δισκοβολία
- Αθλητικό αγώνισμα γνωστό στην αρχαία Ελλάδα, όπου μαζί με το ακόντιο, τον δρόμο, την πάλη και το άλμα αποτελούσαν το πένταθλο. Πρώτος που επινόησε τον δίσκο θεωρείται ο μυθικός Περσέας, που σκότωσε κατά λάθος με αυτόν τον παππού του Ακρίσιο στους αγώνες που οργάνωσε ο βασιλιάς των Λαρισαίων Τευταμύης. Αλλά και ο Απόλλων κατά τη μυθολογία σκότωσε με δίσκο τον Υάκινθο και η Άρτεμη τον Ωρίωνα με τον ίδιο τρόπο, όταν εκείνος την προκάλεσε στη δ. Στους ομηρικούς χρόνους ο δίσκος ήταν πέτρινος, σιδερένιος ή και ξύλινος, και είχε συχνά μια τρύπα στη μέση καθώς και ένα κορδόνι για να διευκολύνεται η ρίψη του. Αργότερα τον κατασκεύαζαν από χαλκό, σίδερο ή ορείχαλκο, χωρίς λαβίδα. Το βάρος και το μέγεθος του δίσκου ήταν ανάλογο με την ηλικία του αθλητή. Ο δισκοβόλος αγωνιζόταν γυμνός και στεκόταν επάνω σε βαλβίδα· έριχνε τον δίσκο και ο γυμναστής τού επισήμαινε το σημείο της πτώσης (σήμα) με μικρό βέλος. Η απόσταση από τη βαλβίδα έως το σήμα ονομαζόταν δίσκουρα. Η βαλβίδα ήταν μικρή και χωρούσε μόνο έναν άνθρωπο, ο οποίος κρατούσε τον δίσκο με το δεξί χέρι, υποβαστάζοντάς τον με το αριστερό. Η δ. ήταν αγαπητό άθλημα των αρχαίων Ελλήνων, γεγονός που μαρτυρά το πλήθος των αγαλμάτων δισκοβόλων που κοσμούσαν τις πόλεις τους. Το γνωστότερο ήταν εκείνο του Μύρωνα, του 5ου αι. π.Χ., που βρίσκεται σε μουσείο του Βερολίνου.
Σήμερα η δ. αποτελεί ολυμπιακό άθλημα, ενώ συμπεριλαμβάνεται και στις περισσότερες αθλητικές διοργανώσεις του κλασικού αθλητισμού. Ο δίσκος των ανδρών είναι ξύλινος με μεταλλική στεφάνη, ζυγίζει 2 κιλά και έχει διάμετρο 22 εκ. Ο δίσκος των γυναικών έχει λίγο μικρότερη διάμετρο και ζυγίζει 1 κιλό. Στη σύγχρονη δ. ο αθλητής περιστρέφεται αρκετές φορές σε μια κυκλική βαλβίδα διαμέτρου 2,5 μ. πριν από τη ρίψη του δίσκου. Οι επιδόσεις των κορυφαίων αθλητών ξεπερνούν τα 70 μ.
* * *η (AM δισκοβολία) [δισκοβόλος]το αγώνισμα τής ρίψης τού δίσκου.
Dictionary of Greek. 2013.